|
© all rights reserved
|
|
CABARET AMARANT
- HET LEVEN HAD EEN ROZE KLEUR Tekst: Ineke
Frings / Muziek: Hilly Staats en Ineke Frings ____________________________________________________________________ (Uit het sprookje van de Amsterdamse
Straatmuzikanten: Lot denkt terug aan haar jeugd.)
Waar was je toen je tien was
Je ziet jezelf lachend, hollend over
straat
Onbezorgd meisje in een klas vol
kinderen
Spelend van 's morgens vroeg tot 's
avonds laat
Het leven had een roze kleur. Elke
kamer een open deur
Waardoor je gaan kon als je wilde
Al wil je niet. Je weet waardoor het
veranderde
Waardoor alles wat vertrouwd was
vijandig werd
Geen plaats meer. Nergens plaats meer
om te schuilen
Alle wegen waarlangs je dacht te kunnen
vluchten versperd
Er is een duistere plek in je geheugen,
waarvan je eigenlijk niets weten wil
Alles wat vertrouwd was werd een leugen
En waarheen je ook vlucht maakt geen
verschil
Steeds kom je jezelf tegen en de
herinnering die je nooit verlaat
Je draagt het mee je hele leven. De
pijn van het verlies en het verraad
Waar was je toen je twaalf was? Je ziet
jezelf een meisje vluchtend over straat
Eenzaam meisje in een klas vol kinderen
Angstig van 's morgens vroeg tot 's
avonds laat
Het leven had een grauwe kleur. Zocht
in elke kamer naar de open deur
Waardoor je vluchten zou als je 't kon
Al wil je niet. Je weet waardoor het veranderde
Hoe kan iemand een kind breken zoals
hij deed
In die eerste nacht, dat hij bij je
kwam en van je verlangde wat je niet begreep
Dat is die duistere plek in je
geheugen, waarvan je nog steeds niets weten wil
Alles
wat vertrouwd was, werd een leugen en waarheen je ook vlucht maakt geen
verschil
Steeds kom je jezelf tegen en de
herinnering die je nooit verlaat
Je draagt het mee je hele leven. De
pijn van het verlies en het verraad
|